ёз

I

[ياز]

1. асоси замони ҳозира аз ёзидан

2. ҷузъи пасини баъзе аз калимаҳои мураккаб ба маъноҳои дарозкунанда (дастёз) ва «кашанда» (дерёз)

II

[ياز]

кҳн. воҳиди ченаки дарозӣ (аз сарангушти даст то оринҷ)